خیر، با توجه به اینکه اشعه ایکس در رادیولوژی دندان تنها در همان زمان انجام رادیولوژی می باشد و پس از پایان یافتن تصویربرداری اشعه از بدن فرد ساطع نمی شود، بنابراین نیازی به دوری کردن از افراد و خردسالان نیست.

اشعه ایکس پانوراما به دندانپزشک این امکان را می دهد تا کل دهان از جمله دندان های فوقانی و تحتانی و قسمت‌هایی از فک را در یک تصویر واحد ببیند. این تصویر هرگونه مشکلی که با چشم غیر مسلح دیده نمی شود را نشان می دهد، همچنین می‌تواند به پیش‌بینی رشد دندان های کودکان کمک نموده و دندان های عقل نوجوانان را نشان دهد.

با توجه به این که دامنه اشعه ایکس به کار رفته شده در این روش بسیار کم است و اشعه مستقیم به سمت دندان هدایت می‌شود، از نظر پرتونگاری هیچ خطری برای جنین ایجاد نمی شود. به همین دلیل در صورتی که دچار یک وضعیت اورژانسی در دهان یا دندان درد شدید می‌توانید رادیولوژی از دندان را انجام دهید. زیرا سلامت دهان و دندان مادر بر بارداری تاثیر می گذارد. بیماری لثه با زایمان زودرس نیز مرتبط است ، بنابراین لازم است مشکلات دهان و دندانی خود را در هنگام بارداری برطرف کنید.

به طور کلی در بزرگسالان با دندان های سالم نیاز است هر ۳ تا ۵ سال یکبار رادیولوژی از دهان و دندان انجام شود. اما پرتونگاری برای بررسی سلامت دندان‌های عقب دهان، بسته به سابقه مشکلات دندانپزشکی و میزان خطر در مورد مسائل بعدی از جمله پوسیدگی دندان ممکن است هر ۱ تا ۳ سال مورد نیاز باشد. با توجه به آن که رادیولوژی دندان یک ابزار تشخیصی است، در صورت احساس دندان درد یا موارد اضطراری دیگر ممکن است نیاز باشد بیشتر از این ابزار تشخیصی استفاده شود.

بسته به نوع درمان و مراقبتی که بیمار لازم دارد، متفاوت است. ولی بطور معمول اگر بیشتر از 6 ماه از زمان گرفتن تصویر بگذرد، بهتر است رادیوگرافی تجدید شود.

برخی از پوسیدگیها بهنگام معاینه دندانپزشکی مخفی میمانند. برای تکمیل معاینه دندانها از جهت پوسیدگی و مشکلات ریشه ای نیاز به تهیه رادیوگرافی میباشد. و بطورکلی برای تشخیص سایر ضایعات دهان و فک و صورت تهیه رادیوگرافی بسیار کمک کننده میباشد .

میزان تشعشع بسیار کم میباشد. همانطور که قبلا اشاره شد، تشعشعات کلیشه های دندانی نزدیک به تشعشعات محیطی میباشند. یعنی همان تشعشعی که روزانه از محیط دریافت میشود.

حفاظ تیرویید تنها در کلیشه های داخل دهانی استفاده میشود. درکلیشه های خارج دهانی ، تصویر حفاظ اغلب ، بخش هایی از فک پایین را پوشانده و از دید خارج می نماید.

تکنولوژی نسبتا جدیدی است که توان تهیه مقاطع بسیار ظریف تا حدود صد میکرون از بافت را در جهات مختلف دارد. همچنین قابلیت ارایه تصاویر سه بعدی با کیفیت بالا با Rendering ها یا سطوح و لایه های مختلف را داراست. و در عین حال تشعشع بسیار کمتری از انواع سی تی اسکن های پزشکی را داراست. در حقیقت ورود این تکنولوژی در حیطه دندانپزشکی انقلابی تشخیصی – درمانی ایجاد نموده است. در حال حاضر بیشترین استفاده از CBCT در دندانپزشکی مربوط به درمان ایمپلنت میباشد که در این تصاویر ابعاد دقیق استخوان ناحیه از لحاظ ضخامت و ارتفاع و فاصله ازنواحی آناتومیک حساس ارایه میشود. و کمک شایانی در طراحی ماقبل درمان ایمپلنت ارایه مینماید. CBCT کاربرد های متنوع دیگری نیز دارد که از آن جمله میتوان به بررسی رابطه ریشه های دندان عقل با کانال عصبی فک پایین و همچنین بررسی شکل کلی دندان و فرم ریشه ها و تصمیم گیری در خصوص نحوه خارج نمودن آن، اشاره نمود. بررسی فرم ریشه ها و کانال مربوط به آنها و درمان ریشه نیز از کاربردهای دیگر این سیستم میباشد. بررسی ضایعات دندانی فکی، بررسی سینوسها، بررسی فکین از لحاظ ارتودنسی و غیره از کاربردهای دیگر تکنولوژی CBCT میباشند.